Vanavond komt ze, The Beauty Queen. Op het feestje van Johnny op de berg. Toen ze eindelijk tot de finale van de Miss Holland verkiezingen was doorgedrongen had haar vriendje het uitgemaakt. Nu had haar familie besloten dat ze er eens uit moest. Johnny en zijn familie waren van onbesproken gedrag en op zo”n feestje kon zij komen. De bronstige hanen liepen er dorstig rond.
En daar stond ze dan; the Queen. A Queen of beauty is a joy forever. Als roofdieren stortten de hanen zich op de prooi, die verlegen probeerde weerstand te bieden. Pas om ongeveer 23.30 uur maakten we voor het eerst oogcontact. Ik had mijn “wat-interesseert-mij-dat” pose aangenomen en zij kwam naar mij toe, het irriteerde haar mateloos dat ik haar geen aandacht schonk. Na wat kort dit-en-dat vroeg ik haar telefoonnummer met de belofte haar te bellen.
Vrijdag belde ik haar, zaterdag haalde ik der op. Aan de deur keek ze me verbijsterd aan. Natuurlijk, mijn waterpolo figuur in combi met mijn strakke jeans met soul-pipes, super wit T-shirt en laaghangende verbogen RayBan bril imponeerde haar.
Achteraf bleek dat ze mijn naam aan de telefoon niet goed verstaan had en dacht dat ene Joup haar zou ophalen. Ze praatte voornamelijk over haar Luduvudu, ze was niet gullukkug.
Als men in het aas bijt is de buit binnen. Twee weken later zat ik, met haar familie, aan een tafel in het Kurhaus in Scheveningen bij de Miss Holland verkiezingen.
We waren gecast aan de tafels die in beeld kwamen en die werden rijkelijk bediend. De Fret plantte, toen al, de lege wijnflessen “op-de-kop” in de wijnkoeler waarna ze snel vervangen werden. De families aan de “niet-in-beeld” tafels moesten zelf drank halen uit de automaat bij het toilet. De kapper had haar verneukt, zei ze en haar familie was het er grondig mee eens. Het was kwade opzet. Doorgestoken kaart. *)
Ze won dus niet.
Twee weken later trof ik haar in de stad…
…met Joup.
*) De winnares werd later nog onttroond en vervangen door nummer 2.
